talabchan
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
ta-lab-chan
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 Bajarish, amalga oshi-rishni qatiy turib talab qiluvchi, bu yoʻl-da ogʻishmaydigan. ◆ U dekanning ish yuzasidan har qanday yaqinlikni yigishtirib qoʻyishi-ni, talabchan, qattiqqoʻlligini, hech kimni ayab oʻtirmasligini yaxshi bilardi. Oʻ. Hoshimov, „Qalbingga quloq sol“ . ◆ Oʻrtoq Rahim-jonov oʻz kasbiga muhabbat bilan qaraydigan, masʼuliyatni his qiladigan, talabchan agro-nomdir. Gazetadan .
2 Yuksak talablar qoʻyuvchi, yuqori dara-jani koʻzlab faoliyat koʻrsatishni talab qiluvchi. ◆ Rasmning tagiga: "Oʻjar shogirddan talabchan ustozga" deb yozilgan. "Guldasta" . ◆ Talabchan, mehnatkash shoir Hamid Olimjon qisqa umri ichida juda katta madaniy me-ros qoldirdi. N. Safarov, „Olovli izlar“ .
3 Talab jihatdan va baholash saviyasi yuqori. ◆ Talabchan kitobxonlar. a ◆ "Bir yil-ning toʻqqiz kuni" filmi talabchan tomo-shabinlarimizning yuksak didiga mosdir. Gazetadan . ◆ Ha, yildan yilga ish salmogʻi or-tib boryapti, odamzgar esa talabchan boʻlib ke-tishyapti. "Mushtum" .
4 koʻchma Koʻp talab qiladigan. ◆ Bodring issiqsevar, yorugʻsevar va namga talabchan oʻsimlik. "Fan va turmush" .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ТАЛАБЧАН. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Ruscha ru
talabchan
требовательный.