tarelka
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
ta-rel-ka
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
nem. Teller
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 Cheti bir oz koʻ-tarilgan, tubi keng, yassi oshxona idishi; likopcha. ◆ Chinni tarelka. Bir tarelka hol-vaytar. m ◆ Oshqovoqdan pishirilgan qozon somsani tarelkaga tuzab.. ularning oldiga olib borib qoʻyib, Oʻzi uyga kirib ketdi. S. Zunnunova, „Olov“ .
</a>lze680
2 mus. Bir-biriga uriluvchi ikkita metall barkash shaklidagi urma cholgʻu asbobi.
3 Afsona tarzidagi, tarelkaga oʻxshash, osmonda uchib yuruvchi nomaʼlum jism. ◆ Uchar tarelkalar. m ◆ Yulduz desa, yulduz emas, Yo yoʻldoshmi bir daydi. Har holda, u shov-shuv solgan Tarelkaga oʻxshaydi. A. Oripov, „Yillar armoni“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ТАРЕЛКА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.