turkum
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
tur-kum
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
- I Toʻda, toʻp, guruh. ◆ Bir turkum odamlar. yat Uchinchi turkum fotihaxonlar kelgandan soʻng, maxdum Anvar oldiga kishi yuborib, uni chaqirtirib kelishga majbur boʻldi. A. Qodiriy, „Mehrobdan chayon“ . ◆ Hovli oʻrtasida olamni boshiga koʻtarib Ulugʻbuvi yigʻlar, bir turkum xotinlar uning atrofi-ni uragan edi. \. Shame, „Dushman“ .
2 Bir-biriga bogʻliq boʻlgan, bir butun-ni tashkil etgan bir necha asar, maʼruza va sh.k.; davra, sikl. ◆ Paxtakorlar haqidagi sheʼrlar turkumi. Adabiyot nazariyasidan maʼruzalar turkumi. a ◆ Satirik jurnalis-tikada felyetonlar va pamfletlar turkumi ham mavjud boʻlib, ular oʻz hajmi va imkoniyatlari bilan povest janriga yaqin turadi. "OʻTA" .
3 biol. Oʻsimlik va hayvonlar tizimida bir necha oilani oʻz ichiga olgan boʻlinma. ◆ Chumchuqsimon qushlar turkumining qargʻa-simonlar oilasi. yash Qaldirgʻoch — chumchuqsi-monlar turkumiga mansub qush. "Fan va turmush" .
- Soʻz turkumlari tlsh. Soʻzlarning leksik-semantik, grammatik guruxlari. ◆ Feʼl turkumi. Sifat turkumi. Soʻzlarni turkumlar-ga ajratmoq.
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ТУРКУМ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Ot[tahrirlash]
turkum (koʻplik turkumlar)