ufq

Vikilug‘atdan olingan

Oʻzbekcha (uz)
[tahrirlash]

Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]

ufq

Aytilishi[tahrirlash]

Etimologiyasi[tahrirlash]

arab. – yer va osmon tutashgan chegara; gorizont; istiqbol;

Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]

Maʼnosi[tahrirlash]

Ochiq joyda osmon bilan yerning yoki suv sathining koʻz ilgʻagan uzoqlikda oʻzaro tutashganday, yer bilan osmon qoʻshilganday boʻlib koʻringan chizigʻi, qismi; gorizont. ◆ Gʻarbiy ufqda samolyotlar paydo boʻldi. Quyosh ufqqa yashirindi. ◆ Ufqni oʻz gavdasi bilan toʻsgan past-baland togʻlar qop-qorayib.. koʻrinadi. Shuxrat, „Shinelli yillar.“ ◆ Kech kirib, quyosh gʻarbga yonboshlagach, ufq qip-qizil alanga ichida qolganday boʻldi. J. Sharipov, „Saodat“ . ◆ Endi-endi ufq yorishmoqda. H. Nazir, „Soʻnmas chaqmoqlar.“

Sinonimlari[tahrirlash]

Antonimlari[tahrirlash]

УФҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari[tahrirlash]

Ruscha ru

ufq
горизонт; небосклон; ◆ ufqda togʻlarning qorasi koʻrinib turibdi на горизонте вырисовываются силуэты гор.