uygʻun
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
uy-gʻun
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
UYGʻUN ’monand keladigan’. Ikkovining dunyoqarashi juda u y g u n. Bu soʻz qadimgi turkiy tildagi uy- feʼlining 'monand kel-’ maʼnosidan (ЭСТЯ, I, 573, 574) -gʻun qoʻshimchasi bilan yasalgan: uy- + gʻun = uygʻun.
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (I-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 Monand holatli; mos, muta-nosib, munosib; hamohang. ◆ Tiniq yuzlaringga sevging ham uygʻun.. G. Joʻrayeva . ◆ Bahor uygʻonar, Shovullaydi bogʻ. Uygʻun tuygʻular Uygʻonar bu chogʻ. T. Qahhor, „Oq oʻrik“ . ◆ Atlasning yorqin bezaklari chamanlarga burkangan Oʻzbekiston tabiati foniga ayniqsa uygʻun tushadi. Fan va turmush .
2 Uygʻun (erkaklar ismi).
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
УЙҒУН. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Nido[tahrirlash]
uygʻun
Ruscha ru
uygʻun
1 соответствующий, сообразный, согласный (с чем-л.);
2 гармоничный;
3 приспособленный;
4 Уйѓун (имя собств. мужское).