xoin

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

xo-in

Etimologiyasi

Arabchadan خَائِن‎ — ahdini buzuvchi, xiyonatkor.

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Ahdini, qasamini buzib, xiyonat-korona ish tutuvchi; firibgar, muttaham. ◆ Endigina gʻunchadan chiqayotgan bu yosuman gul-ni [Kumushbibini] xoin qoʻllarning zahri soʻlitgan. A. Qodiriy, „Oʻtgan kunlar“ .

2 Oʻzi mansub boʻlgan ijtimoiy guruh yoki oʻz xalqi, oʻz vatani manfaatiga zid ish tutuvchi, uning dushmanlari bilan hamkor-lik qiluvchi, dushman tomoniga oʻtgan kishi; sotqin. ◆ [Navoiy:] Davlatimizni yakson qilmoqchi boʻlgan xoinga saltanat dargohida oʻrin yoʻ/( .'Uygʻun va I. Sulton, Alisher Navoiy.

Antonimlari

ХОИН. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

xoin
1 изменник, предатель;
2 бран. каин, каиново отродье.