yumush
Oʻzbekcha (uz)[tahrirlash]
Oʻzbekcha (uz)Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
yu-mush
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
YUMUSH 'topshiriq’, 'vazifa’, 'xizmat’. Oilaning har bir aʼzosi oʻz ishi, yu m u sh i bilan mashgul (Hamid Gʻulom). Bu soʻz qadimgi turkiy tilda ’biror ishni bajarishga daʼvat qil-’ maʼnosini anglatgan yum- feʼlidan (ЭСТЯ, IV, 251) yumush(u)sh qoʻshimchasi bilan yasalgan (Devon, III, 19; DS, 280): yum- + ush = yumush.
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (I-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
(koʻproq oddiy soʻzlashuvga xos) 1 Ish, xizmat; mehnat. ◆ Ogʻir yumush. Roʻzgʻor yumushlari. a ◆ Qaynata bilan qaynananing uydagi yumushlari har kuni ertalabdan kechga-cha kelinga ibrapʼgi va insofli xotin qanday boʻlishi toʻgʻrisida nasihat qilish edi. Sh. Rashidov, Qudratli toʻlqin. ◆ Yelkaga bahor oftobi tegib, dehqonning yumushi koʻpayib qolgan. S. Mahkamov, Katta rulda.
2 Vazifa, topshiriq. ◆ Past baho aslo olma, Pok yuzingga dogʻ solma. Uyingga bersa yumush, Dozimdir yozib qoʻyish. Q. Muhamma-diy. ◆ Oilaning har bir aʼzosi oʻz ishi, yumushi bilan mashgʻul. H. Gʻulom, Mashʼal. ◆ Ota-bek mehmonlarni tanchaga oʻtqazib, foti-hadan soʻng Hasanalidan soʻradi: -Baʼzi yumush-lar buyursam.. [Hasanali:] Buyuringiz, oʻgʻlim. A. Qodiriy, „Oʻtgan kunlar“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ЮМУШ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Nido[tahrirlash]
yumush