zotan
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
zo-tan
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
a. bli — tabiatan, aslida
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 Zoti, jinsi, nasli-nasabiga koʻra; aslan. ◆ Onam zotan xotin, yorim ham xotin, singlim ham, qizim ham ularga jinsdosh. Gʻ. Gʻulom .
2 krsh. s. Aslini olganda, aslida. ◆ Zotan, u zamonda fanni Navoiychalik tushu-nadigan odamning oʻzi yoʻq edi. Fan va turmush . ◆ Zotan, u Feruz\ falaj boʻlsa-da, xotirasi hali ravshan edi. S. Siyoyev, „Avaz“ . ◆ Zotan, har narsaning, Har kimning oʻz xudosi bor. R. Parfi, „Koʻzlar“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ЗОТАН. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.