zulm
Oʻzbekcha (uz)[tahrirlash]
Oʻzbekcha (uz)Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
zulm
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
arab. — jabr-sitam; adolatsizlik;
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1. Hukmdor va hokimlarning fuqaroga, zolimlarning mazlumlarga koʻrsatgan jabri; shafqatsizlik, istibdod. ◆ Zulm zindondan yomon. Maqol . ◆ Aholi gʻalayonga keldi, qoʻrqqanidan emas, zulmga, zoʻrlikka, haqiqatsizlikka chidamaganidan gʻalayonga keldi. M.Ismoiliy, „Fargʻona t“ . ◆ Hamma oʻz bilganicha qichqiradi, zulmdan, jabrdan shikoyat qiladi. Oybek, „Tanlangan asarlar“ .
2. Umuman, jabr-sitam, ezish; adolatsizlik. ◆ Kundoshlik zulmi. Zulm qilmoq (oʻtkazmoq). ◆ Zulmni qilganga munosib javob qaytaring, lekin sabrlilar uchun sabr qilish yaxshiroqdir! qurʼon 16:126 ◆ Allox insonlarga aslo zulm o'tkazmas, balki insonlar o'zlari o'zlariga zulm qilurlar. qurʼon 10:44 ◆ Zulm jazosi zulmdir, lekin kim avf qilib o'rtaga islox o'rnatsa mukofoti Alloxda. qurʼon 42:40
- Zulm koʻrmoq (yoki tortmoq, chekmoq) Nohaq jabrlanmoq, ezilmoq. ◆ Ayollar oʻtmishda hammadan koʻp zulm koʻrgan, hammadan koʻp jaholatda qolgan. P.Tursun, „Oʻqituvchi“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ЗУЛМ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.