верхушечный

Ruscha (ru)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

вер-ху-шеч-ный

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

верхушечны/й , -ая , -ое
1 yuqoridagi, choʻqqidagi, uchidagi, tepa qismidagi; yuqori; uchki; ◆ ~е ветви дерева daraxtning uchki shoxlari; ◆ ~й процесс в лёгких oʻpkaning tepa qismidagi protsess;
2 yuqori tabaqalarga (doiralarga) oid, mansub; yuqori tabaqalardagi, doiralardagi; ◆ ~е слой общества jamiyatning yuqori tabaqalari.