haykal

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

hay-kal

Etimologiyasi

a. هَيْكَل — juda ulkan, katta; ibodatxona, ulkan bino

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Kishi yoki hay-von gavdasining gips, tosh, metall, yogʻoch va sh.k. qattiq materiallardan yoʻnib, oʻyib yasalgan tasviri. ◆ Navoiy haykali. n ◆ Chiroy-li gilamlar, turli haykallar, jildli kres-lolar.. bilan bezatilgan kabinetdan sira-sira ayrilgilari yoʻqday. "Mushtum" .

2 Biror shaxe yoki voqea xotirasini abadiylashtirish uchun yasalgan arxitektura va haykaltaroshlik inshooti; yodgorlik. ◆ Urush qurbonlariga oʻrnatilgan haykal. shsh Oʻzbek xalqi oʻzining birinchi va toʻngʻich preziden-ti Ioʻldoil aka Oxunboboyevga haykal oʻrna-tish marosimini oʻtkazmoqda. N. Safarov, „Olovli izlar“ . ◆ Balki yerga rizq-roʻz urugʻini qadagan birinchi dehqon sharafiga ramziy haykal qoʻyilar. "Oʻzbekiston qoʻriqlari" .

3 koʻchma Umuman, shaxe xotirasini abadiylashtirish uchun xizmat qiladigan nar-sa. ◆ H. Olimjon barhayot vaqtida ham oʻzi uchun haykal yarata oldi. N. Safarov, „Olovli izlar“ .

4 folk. Ayollar boʻyinga osib, koʻkrakka tashlab oladigan, oltin yoki kumushdan ishlangan bezak buyumi (zebigardonning qadimgi turi). ◆ Oyimlar oʻtirar haykalin osib, Mushku anbar hidi har yonni bosib. "Ravshan" . ◆ U\3ulfizar\ tilla haykal/shrini osib.. oyogʻining uchi bilan bosib, koʻrganning dsh 1'ini kesib, boqqa ravona boʻldi. "Zulfi-zar bilan Avazxon".

Antonimlari

ҲАЙКАЛ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Ot

haykal (koʻplik haykallar)

Tillarda

Haykal

• Arabcha: تمثال (timṯāl)
• Ozarbayjoncha: heykəl
• Inglizcha: statue (en)
• Fincha: patsas (fi)
• Olmoncha: Statue
• Ispancha: estátua
• Italyancha: statua
• Gruzincha: ქანდაკება (k’andakeba)
• Forscha: تندیس (tandis)
• Maoricha: pakoko
• Ruscha: статуя (statuja)
• Tagalcha: estatwa
• Turkcha: heykel
• Xitoycha: 雕像 (diāoxiàng), 塑像 (sùxiàng)
• Chexcha: socha

Ruscha _ru

haykal
1 статуя, изваяние; скульптура; монумент, памятник; ◆ Alisher Navoiy ~i памятник Алишеру Навой;
2 обл. предмет украшения, надеваемый на шею; нагрудное женское украшение.