huquq

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

hu-quq

Etimologiyasi

\a. — "haq(k> s. ning koʻpl.

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 huq. Davlat hokimiyati tomonidan bel-gilanadigan va qoʻrikdanadigan, jamiyatda kishilarning oʻzaro munosabatlarini va b. ni tartibga soladigan qonun-qoidalar, meʼyorlar majmun. ◆ Fuqarolik huquqi. shsh Tinchlik, ozodlik, ayollar huquqi, maʼrifat haqida soʻzlaydi, tushuntiradi, tinchlik uchun imzo toʻplaydi. Oybek, „Nur qidirib“ . ◆ Huquq buzilishiga qarshi malakali kurash olib borish militsiyaning xizmat burchidir. Gazetadan .

2 Kimsaga biror ish-harakat qilish uchun berilgan, davlat qonunlari yoki boshqa xil qonun-qarorlar bilan mustahkamlangan, kafolatlangan imkoniyat, erk, ixtiyor. ◆ Say-lov huquqi. Pensiya olish huquqi. Dam olish huquqi. Mehnat qilish huquqi. n ◆ Mnson huquqi nima ? Ozod yashash, koʻngilga yoqqan uquv, qobiliyat, qolaversa, talant taqozo etgan ishni bajarib yashashmi? "Oʻzbekiston qoʻriqlari" . ◆ Men raislik huquqim bilan yangi yer ochishni ham, posyolka qurilishini ham toʻxtatib, barcha odamlarni gʻoʻza parvarishi-gatashlayman. Sh. Rashidov, „Boʻrondan kuchli“ . ◆ Bu kishini ishlash huquqidan mahrum qilishga haddim sigʻmaydi. A. Qahhor, „Yillar“ .

3 s. t. ayn. huquqshunoslik. ◆ ..kashandalik-ni tugatish dasturini ishlab chiqib, unda tibbiyot, huquq, tashkilotchilik va tar-biyaviy tadbirlarning keng kompleksi koʻzda tutilsin. Gazetadan .

4 koʻchma kam qoʻll. Biror narsaga xos maqom, oʻrin. ◆ Shuning uchun ham oʻz davrida puristik harakatning qurboni boʻlgan bu muallim va muallima soʻzlarini oʻz huquq-larida qaytadan tiklash maqsadga muvofiq boʻlur edi. "OʻTA" .

Antonimlari

ҲУҚУҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

huquq
право (юридическое); ◆ saylov ~i избирательное право; ◆ grajdanlarning ~ va burchlari права и обязанности граждан; ◆ ilm olish ~i право на образование; ◆ mehnat qilish ~i право на труд; ◆ dam olish ~i право на отдых; ◆ ~ olmoq получать право; ◆ ~dan mahrum qilmoq лишать прав; ◆ ~dan mahrum qilish поражение в правах.