dahriy

Vikilug‘atdan olingan

Oʻzbekcha (uz)
[tahrirlash]

Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]

dah-riy

Aytilishi[tahrirlash]

Etimologiyasi[tahrirlash]

arab. – asriy; materialist, xudosiz, ateist;

Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]

Maʼnosi[tahrirlash]

1. Dunyo hodisalarini tabiat qonunlaridan deb biluvchi, oxiratga inonmovchi kishi; materialist. ◆ Men hech kimning gapiga quloq solmasdan, bu “dahriy” mulla bilan suhbatdosh boʻlib, undan koʻp narsa oʻrgandim. M. Muhammadjonov, „Turmush urinishlari.“

2. Allohning borligiga ishonmovchi; xudosiz, shakkok. ◆ Avaz laʼin, dahriy, — deb qoʻydi mufti, qozonday sallali boshini chayqab. J. Sharipov, „Xorazm.“

Sinonimlari[tahrirlash]

Antonimlari[tahrirlash]

ДАҲРИЙ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari[tahrirlash]