taalluqli
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
ta-al-luq-li
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 Biror narsa yoki kimsaga aloqasi, bogʻlanishi boʻlgan; daxldor, aloqador. ◆ Ishga taalluqli hujjatlar. ◆ Mahkamov boshliqning ogʻziga koʻz tikib, ishga taalluqli biror muhim gap kutardi. Mushtum.
2 Biror narsa yoki kimsaga qarashli, tegishli, mansub. ◆ Gʻijduvonga revkom kelib: — Amir va uning bilan qochgan odamlarga tegishli mollardan va umuman podshohlikka taalluqli narsalardan boshqa narsalar musodara qilinmasin, — dedi. S. Ayniy, „Qullar.“
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ТААЛЛУҚЛИ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Ruscha ru
taalluqli
1 относящийся, имеющий отношение (к чему-л.); касающийся (чего-л.); связанный (с чем-л.); ◆ savdoga taalluqli masalalar вопросы, относящиеся к торговле (касающиеся торговли);
2 принадлежащий (чему-л.); ◆ sovxozga taalluqli yerlar земли, принадлежащие совхозу.