bahavo
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
[tahrirlash]ba-ha-vo
Aytilishi
[tahrirlash]Etimologiyasi
[tahrirlash]BAHAVO ТжРСda, ПРСda keltirilmagan bu sifat 'Yer atrofini qoplab turuvchi, asosan azot va kisloroddan iborat moada' maʼnosini anglatadigan arabcha havo otiga (ARS, 862) 'mavjud' maʼnosini ifodalaydigan tojikcha ba- old koʻshimchasini (ТжРС, 544) qoʻshib hosil qilingan boʻlib, 'havosi toza, keng, ochiq' maʼnosini anglatadi (OʻTIL, I,
s BAHAIBAT Bu sifat ТжРСda bohaybat shaklida keltirilib (83), mavjud’ maʼnosini ifodalaydigan tojikcha bo- old koʻshimchasini (ТжРС, 544) 'hurkish arapash hurmat hissini uygʻatuvchi qiyofa' maʼnosini anglatadigan arabcha haybat otiga (ARS, 866) qoʻshib hosil qilingan boʻlib, oʻzbek tilida bo- old qoʻshimchasi tarkibida1'i o(â) tovushi a tovushiga almashtirilgan; 'juda katga, ulkan' maʼnosini anglatadi (OʻTIL, I, 90).
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (III-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.
ba.. + havo
Maʼnoviy xususiyatlari
[tahrirlash]Maʼnosi
[tahrirlash]Havosi yoqimli, musaffo; keng va ochiq.◆ Shoir bir nafas orom olmoq uchun toza, bahavo bir xonaga kirdi. Oybek, Navoiy.◆ Yoʻlkalari top-toza, bagʻri keng, bahavo bir xiyobon. "Saodat". ◆ Asrorqul choyxonani juda bahavo joyga qilgan edi. A. Qahhor, Asarlar.
Sinonimlari
[tahrirlash]Antonimlari
[tahrirlash]БАҲАВО. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari
[tahrirlash]bahavo