bezakchi
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
be-zak-chi
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 Narsalarga bezak, ziynat berish bilan shugʻullanuvchi shaxe.◆ Uning kashtachi va bezakchi, toʻquvchi va tikuvchi, kulol va miskarlari dovrugʻi uzoq-yaqisharga maʼlum. Gazetadan.◆ Bir ozdan keyin Doʻstmat ham chiqib, bezakchi qizdan qarz soʻragani rassomlar xonasiga yoʻl oldi. N. Aminov, Qahqaha.
2 koʻchma Ziynat, koʻrk beruvchi; obroʻ keltiruvchi.◆ Xotin — uy bezakchisi, Er — uy koʻmakchisi. Maqol.
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
БЕЗАКЧИ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
OʻTIL
Sifat[tahrirlash]
bezakchi