boʻnakchi
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
boʻ-nak-chi
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
tar. 1 Boʻnak berib, odam ishlatuvchi shaxe.◆ Mendan boʻlak boʻnakchining qoʻliga tushganingizda, birini ikki qilib olardi. N. Safarov, Sulton boʻzchining ne-varalari.
2 Boʻnak olgan shaxe, qarzdor.◆ Bitta menmas, bechora-bekas Boʻnakchilar boydan norozi. M. Ali, Boqiy dunyo.◆ Foyda tushar! Kech kuzdan dehqon — Boʻnakchilar berishar paxta. M. Ali, Boqiy dunyo.
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
БЎНАКЧИ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Sifat[tahrirlash]
boʻnakchi
OʻTIL