boʻysira
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
boʻy-si-ra
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
- Boʻylarning past-balandiga amal qilgan holda saf tortish; saf. Boʻy-siraning eng oldida turgan qizcha.. oldinga chiqdi-da, qabrni aylanib oʻtib, qoʻlidagi guldastani haykal tagiga, marmar ustiga avaylab qoʻydi. A. Muxtor, Chinor.
- Boʻysira boʻlmoq (yoki turmoq) Boʻyiga qarab saflanmoq, safda turmoq.◆ Bu mak-tabning talabalari — oʻspirin yigitlar boʻysira (saf) boʻlib, sharqiy maqomga gurs-gurs qadam tashlab oʻtganda, koʻchaning ikki yuzini odam tutib ketar edi. A. Qahhor, Oʻt-mishdan ertaklar.
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
БЎЙСИРА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
boʻysira