bogʻbon
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
bogʻ-bon
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
BOGʻBON Bu tojikcha ot 'tok, mevali daraxt koʻp saxn' maʼnosini anglatadigan bog otiga (ТжРС, 83) 'qoʻriqlovchi', 'parvarish qiluvchi' maʼnosini ifodalaydigan -bon qoʻshimchasini (ТжРС, 542) qoʻshib hosil qilingan boʻlib, 'bogʻni parvarish qiladigan kishi' maʼnosini anglatadi (OʻTIL, I, 142).
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (III-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.
|f. o^W — bogʻni asrovchi, qoʻriqlovchi
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 Bogʻdorchilik mutaxassisi.
2 Bogʻ va undagi mevali daraxtlarga, tok va gullarga qarovchi, ularni parvarishlovchi kishi.◆ Bogʻbon boʻlmay, bilmas gulning qadrini, Ari boqmay, bilmas bolning qad-rini. Maqol. ■■◆ Choʻlboboning payvandlarini havas qilmaydigan bogʻbon kam topiladi. H. Gʻulom, Feruza.
</a>3 ayn. bogʻdor 1.
4 koʻchma Qoʻriqlovchi, gʻamxoʻr, posbon. ◆ Oʻqituvchi bamisoli bogʻbon, u yoshlik gulshanining rahnamosi. „Fan va turmush“.◆ Bukoʻhna jahon bogʻida bogʻbon otaxonlar.. Habibiy, Devon.◆ Bogʻing aro bogʻbon boʻlib, Tersam qizsh gullaringdan. „Qoʻshiqlar“.
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
БОҒБОН. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
bogʻbon