bosinqi
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
bo-sin-qi
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
sft. 1 Sunʼiy ravishda, ataylab pasaytirilgan; past, boʻgʻiq.◆ Idora-ning hovlisida oʻn chogʻli odam nima toʻgʻridadir bosinqi tovush bshshn soʻzlashib turar edi. A. Qahhor, Qoʻshchinor chiroqlari.◆ Qator ketgan auditoriyashr yopiq, ichkaridan bosinqi gʻovur eshitshshrdi. P. Qodirov, Uch ildiz.◆ Gav-har qoʻshni xonada akasining bosinqi ovozda gʻoʻngʻir-gʻoʻngʻir gapirganini, ayachasining kul-ganini eshitib, devor tomonga oʻgirsh1ib yotdi. Oʻ. Hoshimov, Qalbingga quloq sol.
2 Ogʻir, larzaga soluvchi.◆ Yoʻq, yoʻq, tush, dahshatli, bosinqi tush. E. Aʼzamov, Javob.
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
БОСИНҚИ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
bosinqi
Ruscha ru
bosinqi
сдавленный, приглушённый; ◆ bosinqi kulgi сдавленный смех; ◆ bosinqi tovush bilan gaplashmoq разговаривать тихим, приглушённым голосом.