burundiq
Oʻzbekcha (uz)[tahrirlash]
Oʻzbekcha (uz)burundiq I[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
bu-run-diq
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
BURUNDIQ ’qopagʻon hayvonning tumshugʻiga kiy — diriladigan maxsus toʻr’. Karvondagi baʼzi tuyalarga burundih tahilgan. Bu ot qadimgi turkiy tilda ’hid bilish aʼzosi’ maʼnosini anglatuvchi burun otidan -luq qoʻshimchasining -duq shakli bilan yasalgan (ЭСТЯ, II, 263; Devon, I, 460; DS, 126); oʻzbek tilida uchinchi boʻgʻindagi u unlisi ï unlisiga almashgan, keyinchalik ï unlisining qattiqlik belgisi yoʻqolgan: burun + duq = burunduq > burundïq > burundiq.
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (I-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
- Asov, tishlongʻich tuyaning yoki qopagʻon itning tumshugʻiga kiydirib qoʻyiladigan maxsus toʻr.◆ Asov nortuyaday urib burundiq, Yovvoyi buqaday solgaymiz boshvoq. Mirtemir, Asarlar.◆ Yaydoq dala kelganda, burundiqni boʻshatar.A. Muxtor, Asarlar.
burundiq II[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
bu-run-diq
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
zool. Kemiruvchilar oilasiga mansub bir xil hayvon.
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
БУРУНДИҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
burundiq
OʻTIL