chagʻir-chugʻur
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
cha-gʻir--chu-gʻur
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
taql. s. 1 Qushlarning baravar sayrashidan, chugʻurlashidan chiqa-digan betartib ovozni bildiradi. ◆ Agpaqa-yerdan uchib kelgan qushlarning chagʻir-chugʻur sayrashigina eshitiladi. 3. Fatxullin, „Soʻn-mas yulduz“ .
2 koʻchma Betartib, baqirib-chaqirib soʻz-lashish, olagʻovur suhbat. ◆ [Boy:] Hoy, ichkari kir, chagʻir-chugʻurdan qulogʻim bitdi. Oybek, „Tanlangan asarlar“ . ◆ Ularning chagʻir-chugʻur aralash qahqahalari hovlini yangratdi. Oybek, „Tanlangan asarlar“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ЧАҒИР-ЧУҒУР. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Ruscha ru
chagʻir-chugʻur
звукоподр.
1 стрекотание; щебет; щебетание (птиц);
2 перен. громкий разговор; шум, гам, гвалт; ◆ ~dan qulogʻim bitdi от шума (громкого разговора) я оглох; ◆ ~ soʻzlashmoq шумно, громко разговаривать; ◆ ~ qilmoq 1) щебетать; 2) громко разговаривать, шуметь.