churuk
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
chu-ruk
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
s. t. Eski, juldur, chirib ketgan. ◆ Churuk toʻn. Churuk mahsi. ◆ Churuq koʻrpacha, tashlangan sandiq, polos — uyning bor jihozi shu. "Yoshlik". ◆ Churuk kostyum kiyib olgan kishi ayniqsa xirillab koʻp gapirardi. "Sharq yulduzi".
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ЧУРУК. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.