daho

Vikilug‘atdan olingan

Oʻzbekcha (uz)
[tahrirlash]

Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]

da-ho

Aytilishi[tahrirlash]

Etimologiyasi[tahrirlash]

'

Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]

Maʼnosi[tahrirlash]

a. 1-4.> — ziyraklik, zakovat; ayyorlik] 1 Favqulodda aql va zakovat, tengsiz ijodiy isteʼdod. ◆ Shahar /Navoiy/dagi koʻp narsalar Navoiy dahosini, uning buyuk insonparvarligini eslatib turadi. "Saodat" . ◆ Folklor xalq dahosining tuganmas bulogʻi boʻlib, yozma adabiyot har doim undan bahra olib keladi. "OʻTA" . ◆ Buyuklarga baxsh etgan daho, Ona xalqim, oʻzingsan buyuk. A. Oripov, „Yurtim shamoli“ .

2 Shunday fazilatga ega boʻlgan kimsa; geniy. ◆ \ Mansur:] Bu sher dahosiga ming yil umr ber! Bu elning faxridur shoir Alisher. Uygʻun va I . Sulton, Alisher Navoiy.


Sinonimlari[tahrirlash]

Antonimlari[tahrirlash]

ДАҲО. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari[tahrirlash]

OʻTIL

Tillar[tahrirlash]