dangasa
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
dan-ga-sa
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
- Mehnat qilib, oʻzini qiy-nashni xoqlamaydigan; ishyoqmas, tanbal, yalqov. ◆ Dangasa odam. Ish ishtaha ochar, dangasa ishdan qochar. Maqol . ◆ Dangasaga bulut soyasi ham yuk. Maqol . ◆ Oʻtloqda bedana koʻp, Dangasada — bahona. Maqol . hi ◆ Nahotki u shundoq dangasa boʻlib qoldi? Kitob oʻqishga qunti yoʻq. Mirmuhsin, „Umid“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ДАНГАСА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.