davlatli

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

dav-lat-li

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

I 1 Oʻz mustaqil davlatiga eta boʻlgan (q. davlat I).

2 esk. Har ishga qudrati yetadigan, hukm-ron (asosan amir, xon, vazir va yuqori tabaqa amaldorlari haqida). ◆ Bormasang, javob ber, davlatli xonim! Men qalmoq\qa\ boraman bundan, sultonim! "Alpomish" . ◆ Birga-birga yuring, davlatli beklar. "Ma-likai ayyor" . ◆ Zarbingdan yigʻlasin bunda dushmanlar, Nomardlik qilmagin, davlatli shunqor. "Shirin bilan Shakar" .

Antonimlari

ДАВЛАТЛИ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

davlatli I
богатый, состоятельный, имущий, зажиточный; // богач.

davlatli II
1 имеющий власть, своё самостоятельное государство;
2 уст. могучий, могущественный.