dezertir
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
de-zer-tir
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
fr. deserteur < lot. deser-tor — qochoq
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 Xizmat qilayotgan harbiy qismini oʻzboshimchalik bilan tashlab ketgan yoki harbiy xizmat chaqiruvidan boʻyin tovlagan shaxs; qochoq.
2 Oʻzining fuqarolik vazifasini, davlat yoki jamoatchilik oldidagi burchini bajarishdan qochgan shaxs; qochoq. ◆ Tshshngni tiy, dezertir! A. Muxtor, „Tugʻilish“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ДЕЗЕРТИР. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.