doirachi

Vikilug‘atdan olingan

Oʻzbekcha (uz)
[tahrirlash]

Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]

do-i-ra-chi

Aytilishi[tahrirlash]

Etimologiyasi[tahrirlash]

Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]

Maʼnosi[tahrirlash]

Childirma chaluvchi, childirmachi. ◆ Doirachi raqqosaning yetakchisi boʻlibgina qolmay, balki butun ansamblni boshqarib, usullar yoʻlini koʻrsatib beruv-chilardandir. T. Obidov, „Yusufjon qiziq“ . ◆ Xalq sayili va bayramlarida doirachilar-ning musobaqalari tez-tez uyushtirilib turar, doirachilar esa oʻz oʻyinchilari bilan unga qatnashar edilar. H. Nosirova, „Men oʻzbek qiziman“ .

doii shv. Togʻa. Roʻmolimning uchi shoyi, Oʻrtasida bordur oyi. Olib bering, jonim doyi. “Qoʻshiqlar”. Xon, Avazni dorga buyurgan ekan, doyim oraga tushib, ellik tayoq soʻ-rabdi. S. Siyoyev, Avaz.


Sinonimlari[tahrirlash]

Antonimlari[tahrirlash]

ДОИРАЧИ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari[tahrirlash]