erk
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
erk
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 Kishinint yoki kishilarning oʻz xohishi bilan ish-harakat qilish huquqi; ixtiyor, mayl. ◆ Har kimning erki oʻzida. Uz erkiga qoʻyib bermoq. Erkini boʻgʻmoq. Qoʻling-ga, tilingga erk berma, n ◆ Sanʼatkorda kuch va ishonch, erk va dadillik boʻ/shas ekan, u oʻz maqsadiga erisha olmaydi. F. Musajonov, „Himmat“ .
2 Siyosiy, iqtisodiy, huquqiy jihat-dan mustaqillik; erkinlik. ◆ Erk uchun ku-rashmoq. n ◆ Xalqqa erk uchun, non uchun, madaniyat uchun kurashga otilmoq kerak. Oybek, „Nur qidirib“ .
- Erk bermoq Ixtiyorni uziga qoʻyib qoʻy-moq; yoʻl qoʻymoq. ◆ Insofsizga erk bersang, elni talar. Maqol . n ◆ Abdiyev nafsi bilan birga qoʻliga ham erk berib qoʻyganga oʻxshay-di. "Mushtum" . ◆ Uhech qachon hayajonga ham erk bermas edi. A. Muxtor, „Boʻronlarda bordek halovat“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ЭРК. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.