eshon
Oʻzbekcha (uz)[tahrirlash]
Oʻzbekcha (uz)Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
e-shon
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
ESHON Bu birlik asli bir kishiga qarata xurmat koʻrsatib aytiladigan 'ular' olmoshi boʻlib, keyinchalik 'kishilar orasida obroʻ kozongan ruhoniy' maʼnosini anglata boshlagan (OʻTIL, II, 458).
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (III-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.
fors. – koʻplikdagi shaxs olmoshi: ular; mulla, shayx;
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
Dindorlar orasida maʼlum obroʻ qozongan ruhoniy, din peshvosi; ◆ Bu eshon birov bilan soʻzlashganda, oʻzini xuddi kimga qaysi jannatdan oʻrin berish toʻgʻrisida xudo bilan soʻzlashib kelganday tutardi. A. Qahhor, „Toʻy.“
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ЭШОН. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.