fidoyi

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

fi-do-yi

Etimologiyasi

arab. – oʻz jonini qurbon qiluvchi;

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1. Biror kimsa, narsa yoki gʻoyaga astoydil berilgan va ular uchun jondan kechishga ham tayyor; sodiq. ◆ Mehnatkash, fidoyi, halol insonni oʻlimidan keyin eʼzozlash tiriklar qoʻliga chiroq tutqazish bilan baravardir. "Saodat". ◆ Bizning kishilar mard, kamtar, fidoyi, Sabotiga aytsang tasanno arzir. M. Boboyev

2. Koʻngilli, oʻz ixtiyori bilan kelgan askar. ◆ Yosh Ahmad yangi tuzumni mustahkamlashga bel bogʻlagan fidoyilar safiga qoʻshildi. Gazetadan.

Antonimlari

ФИДОЙИ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

fidoyi
1 доброволец (воин);
2 самоотверженный, преданный (какой-л. идее).