fojir
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
fo-jir
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
[a. — fohish, uyatsiz; be-
tavfiq, gunohkor, buzuq; yolgʻonchi] esk. kt. Yomon yoʻlga yuruvchi, zino qiluvchi; axloq-siz. "Aybsiz" deganing janobi oliy — fo-sik, fojir, xalkning molini urib olib yeguv-chi bir zolim, konxoʻr bir jallod. S. Ayniy, Jallodlar.
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ФОЖИР. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Ruscha ru
fojir
уст. книжн. развратный, распутный; безнравственный; // развратник; грешник.