gʻayur

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

gʻa-yur

Etimologiyasi

ya. jjJcl — rashkchi; jonkuyar, fi-doyi; gʻayratli, tirishqoq

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 esk. ayn. gʻayir. ◆ Nim a deysan, ey gʻayur inson? Gʻiybatlaring meni qildi kon. M. Yusuf .

2 s. t. Gʻayratli. ◆ Darhakiqat, siz va biz-ning vazifamiz bunday yosh, gʻayur yigitlar-ga har doim dalda berishlikdir. A. Qodiriy, „Kichik hikoyalar“ .

Antonimlari

ҒАЮР. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

gʻayur
уст. книжн. = gʻayir.