hasadgoʻy
Oʻzbekcha (uz)[tahrirlash]
Oʻzbekcha (uz)Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
ha-sad-goʻy
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
HASADGOʻY Bu sifat 'koʻra olmaslik tuygʻusi' maʼnosini anglatadigan arabcha hasad otiga (АРС, 172) 'gapir-' maʼnosini anglatadigan tojikcha guftan feʼlining goʻy hozirgi zamon asosini (ТжРС, 110) qoʻshib hosil qilingan boʻlib, 'hasad qilib gapiradigan' maʼnosini anglatadi (OʻTIL, II, 689).
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (III-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
[a. + f. — hasad
ran aytuvchi; hasad qiluvchi] ayn. hasadchi. ◆ Ichi qora, hasadgoʻy kishi aqlli va talant-li kishilardan oʻrganish oʻrniga ularga baxillik qiladi. R. Usmonov, „Odobnoma“ .
33—Oʻzbek tilining izoqli lugʻati
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ҲАСАДГЎЙ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.