himarmoq

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

hi-mar-moq

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Eshib yoki burab yigʻish-tirmoq, qaytarmoq; shimarmoq. ◆ Abulziyo qoʻl-tigʻidan ogʻir shohi xaltacha chiqardi-da, xalta ogʻzini himarib, Majdiddin\ning\ oldiga sharaqlatib qoʻydi. Oybek, „Navoiy“ . ◆ Sultonov koʻzlarini ochib, shimining pochasi-ni asta himarib, koʻtara boshladi. M. Mansurov, „Yombi“ .

2 Eshib, burab pishitmoq. ◆ Kampir qoʻli-dagi paxtani himarib, qorachiroqqa pilik tayyorladi. "Ertaklar" . ◆ U ip uchini tishlab uzib, barmoqlari bilan himarib, durni ipga tizarkan, gapini loqayd davom ettirdi. Mirmuhsin, „Qumri va Tamanno“ .

3 Toʻgʻrilash, tartibga solish yoki shun-chaki ermak tarzida barmokdari orasida olibburamoq, oʻynamoq. ◆ Tansiq havorangroʻ-molchasining uchini himarib, uning ishidan koʻz uzmaganini payqadi. Oybek, „O“ .v. shaba-dalar. ◆ Labini yalab, soqolining uchini himar-ganicha, bir nafas indayolmay qoldi. S. Zun-nunova, „Olov“ . ◆ Rassom dasturxon popugini himargancha, Togʻaning tomidan koʻz uzmay oʻtirar edi. Q. Kenja, „Notanish gul“ .

Antonimlari

ҲИМАРМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

himarmoq
1 сучить, вить, свивать, скручивать; ◆ ipni ~ сучить нитку;
2 = shimarmoq.