himmat

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

him-mat

Etimologiyasi

arab. – gʻayrat-shijoat, joʻshqinlik; harakat, hafsala, qunt; yugur-yugur, tashvish;

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

Odamgarchilik, muruvvat yuzasidan qilinadigan yaxshilik, yaxshi ish, yordam; insondagi shunday ishga boʻlgan tuygʻu, xislat, fazilat. ◆ "Elga xizmat — oliy himmat", deydi xalqimiz. ◆ Xalqimizning bagʻri keng, himmati zoʻr. Ota-onasiz bolalarni oʻz bagʻriga oldi. R. Fayziy, „Sen yetim emassan.“ ◆ Usta mirishkorlar bilan qoʻlni qoʻlga berib, dalalarda javlon urayotgan shaharliklar va studentlar himmatiga balli. Gazetadan. ◆ Elning gʻayratiga ham, himmatiga ham balli! Xuddi shu buyruqni kutib turganday, birvarakayiga ishga yopishib ketdi. Oydin, „Farhodlar.“ ◆ Kori xayr ishi davlatga qaramaydi, ogʻayni.. himmatga qaraydi, himmatga. "Mushtum".

Himmat kamarini bogʻlamoq q. kamar I.

Antonimlari

ҲИММАТ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

himmat
великодушие, благородство; нравственное величие; щедрость; ◆ ~ingga balli, uka! спасибо за твой шедрость, братец!; ◆ birovning ~iga koʻz tikmoq рассчитывать на чьё-либо великодушие, на чью-либо щедрость; ◆ ~ qilmoq проявлять великодушие, щедрость;
2 старание, усердие; ◆ oʻqishga ~ qil, oʻgʻlim! прилежно учись, сынок!