himmat
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
him-mat
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
[a. — gʻayrat-shijoat,
joʻshqinlik; harakat, hafsala, qunt; yugur-yugur, tashvish] Odamgarchilik, muruvvat yuzasidan qilinadigan yaxshilik, yaxshi ish, yordam; insondagi shunday ishga boʻlgan tuygʻu, xislat, fazilat. Elga xizmat — ◆ oliy himmat, deydi xalqimiz. n ◆ Xalqimizning bagʻri keng, himmati zoʻr. Ota-onasiz bola-larni oʻz ba/riga oldi. R. Fayziy, «Sen yetim emassan» . ◆ Usta mirishkorlar bilan qoʻlni qoʻl-ga berib, dalalarda javlon urayotgan sha-harliklar va studentlar himmatiga ba/ii. Gazetadan . ◆ Elning gʻayratiga ham, himmatiga ham balli! Xuddi shu buyruqni kutib tur-ganday, birvarakayiga ishga yopishib ketdi. Oydin, «Farhodlar» . ◆ Kori xayr ishi davlatga qaramaydi, ogʻayni.. himmatga qaraydi, him-matga. "Mushtum" .
- Himmat kamarini bogʻlamoq q. kamar I.
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ҲИММАТ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Ruscha ru
himmat
великодушие, благородство; нравственное величие; щедрость; ◆ ~ingga balli, uka! спасибо за твой шедрость, братец!; ◆ birovning ~iga koʻz tikmoq рассчитывать на чьё-либо великодушие, на чью-либо щедрость; ◆ ~ qilmoq проявлять великодушие, щедрость;
2 старание, усердие; ◆ oʻqishga ~ qil, oʻgʻlim! прилежно учись, сынок!