holsiz
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
hol-siz
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
Holdan ketgan, madori quri-gan; darmonsiz, zaif. ◆ Archa sandiq yonidagi namat ustida holsiz choʻzilib yotgan bu odamning yuz-koʻziyu ust-boshi qanday — bi-lib boʻlmas.. edi. A. Muxtor, „Qoraqalpoq kissasi“ . ◆ Yigitali holsiz oyoqlarini sud-rab, emaklayotganday, yana oldinga intildi. D. Nuriy, „Osmon ustuni“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ҲОЛСИЗ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.