horgʻin

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

hor-gʻin

Etimologiyasi

HORGʻIN oʻta charchagan', ' toliqqan'. Katta iulga chihish oldida Salimning bogʻ hoʻshnisi - changga bolgib ho r gʻin kelayotgan Abdulhah ota uchradiES?Ya^K), ,^UV,?^F*^{T PbeK TISHAa} 1*^-1*. 1. 161) -gʻïn qoʻshimchasi bilan yasalgan; keyin-

k^a^Kn^{IKKINCHI 6OʻIINAZGI T}°^{R TaLaff}U^{3 QILIN}^^y quigan, a unlisi a unlisiga almashgan, ï unlisining

qattiqlik belgisi yoʻqolgan: harï- + gʻïn = harïgʻïn > hargʻïn > hargʻin.
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (I-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

Horigan, charchagan holatli; shunday holatni ifodalovchi. Gʻamgin va korgʻin Abdulvokid bogʻdan astagina chiqdi.. Oybek, Nur qidirib. Shundanmi yoki char-choqning zoʻridanmi, Hotam korgʻin xayol su-rib kelardi. M. Hazratqulov, Jurʼat. Mu-attar erining korgʻin yuziga tikildi. O. Yoqubov, Ota izidan. Nikoyat, Sardorning Korgʻin ovozi eshitildi. S. Karomatov, Oltin qum.

Antonimlari

ҲОРҒИН. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

horgʻin
усталый, утомлённый, изнурённый; // устало, утомлённо; ◆ horgʻin ot усталая лошадь; ◆ horgʻin qarash усталый, утомлённый взгляд; ◆ Gʻilay yigit choʻt qoqar horgʻin (Ойбек, «Ќизлар») Косой парень устало гремит костяшками счётов.