ibtido
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
ib-ti-do
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
arab. – boshlash; boshlangʻich nuqta;
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
kt. Biror narsa, ish-harakat, voqea-hodisa va sh. k. ning avvali, boshlanish davri; zid. intiho. ◆ Voqeaning ibtidosi va intihosi. ◆ Fan esa oʻz ibtidosidanoq moddiy dunyoni tadqiq etishga yoʻnaltirilgan boʻlib.. Gazetadan. ◆ Durust, u., endi tabiat sirlarining ibtidosini biladi. O. Yoqubov, „Koʻhna dunyo.“
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ИБТИДО. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.