ikkilamchi
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
ik-ki-lam-chi
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 shv. Ikkinchi bor, yana qayta; ikkinchi. ◆ Bor sinfingga, ikkilamchi bemaʼnilik qilma, — dedi direktor [Toʻlaga] M. Ismoiliy, „Bizning roman.“ ◆ Boylar kir yuvdirgani chaqirganlarida, ergashib yo yoʻqlab borgan bolasiga qattiq-quruq tekkanlarini koʻrsa, kirni koʻz yoshlari bilan yuvib kelar, keyin unday joylarga ikkilamchi qadam bosmay soʻyar edi. M. Ismoiliy, „Fargʻona t. o.“
2 Biror jarayon yoki hodisalar qatorida ikkinchi oʻrin tutadigan, ikkinchi darajali. ◆ Bunday konstruksiyalar.. predikativlik funksiyalarini, garchi ikkinchi planda boʻlsada, saqlaydilar va shuning uchun ham ulardagi predikativ aloqa ikkilamchi xarakterga ega boʻladi. "OʻTA".
3 fls. Materialistik taʼlimotga koʻra, materiyadan keyin, uning hosilasi sifatida yuzaga kelgan, materiyadan keyingi. ◆ Materiya — birlamchi, ong, tafakkur ikkilamchi.
4 kirsh s. Andoza:vazifasida. kam qoʻll. Ikkinchidan. ◆ Avvalambor, bu yerda begona kimsa yoʻq! Ikkilamchi, podshoh nazdida biz oʻlgan odamlarmiz. Mirmuhsin, „Meʼmor.“
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ИККИЛАМЧИ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.