ikkilamchi

Vikilug‘atdan olingan

Oʻzbekcha (uz)
[tahrirlash]

Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]

ik-ki-lam-chi

Aytilishi[tahrirlash]

Etimologiyasi[tahrirlash]

Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]

Maʼnosi[tahrirlash]

1 shv. Ikkinchi bor, yana qayta; ikkinchi. ◆ Bor sinfingga, ikkilamchi bemaʼnilik qilma, — dedi direktor [Toʻlaga] M. Ismoiliy, „Bizning roman.“ ◆ Boylar kir yuvdirgani chaqirganlarida, ergashib yo yoʻqlab borgan bolasiga qattiq-quruq tekkanlarini koʻrsa, kirni koʻz yoshlari bilan yuvib kelar, keyin unday joylarga ikkilamchi qadam bosmay soʻyar edi. M. Ismoiliy, „Fargʻona t. o.“

2 Biror jarayon yoki hodisalar qatorida ikkinchi oʻrin tutadigan, ikkinchi darajali. ◆ Bunday konstruksiyalar.. predikativlik funksiyalarini, garchi ikkinchi planda boʻlsada, saqlaydilar va shuning uchun ham ulardagi predikativ aloqa ikkilamchi xarakterga ega boʻladi. "OʻTA".

3 fls. Materialistik taʼlimotga koʻra, materiyadan keyin, uning hosilasi sifatida yuzaga kelgan, materiyadan keyingi. ◆ Materiya — birlamchi, ong, tafakkur ikkilamchi.

4 kirsh s. Andoza:vazifasida. kam qoʻll. Ikkinchidan. ◆ Avvalambor, bu yerda begona kimsa yoʻq! Ikkilamchi, podshoh nazdida biz oʻlgan odamlarmiz. Mirmuhsin, „Meʼmor.“

Sinonimlari[tahrirlash]

Antonimlari[tahrirlash]

ИККИЛАМЧИ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari[tahrirlash]

Ruscha ru

ikkilamchi
1 разг. второй; // вторично, второй раз; ◆ ~ shuni qilma больше этого не делай;
2 филос. вторичный; ◆ ong ~ сознание вторично;
3 тех. вторичный; ◆ ~ oʻrama вторичная обмотка;
4 разг. во-вторых.