insof

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

in-sof

Etimologiyasi

a. *11 ..-l

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

— adolat, odillik, begʻarazlik] Adolat va vijdon bilan ish tutish tuygʻusi, ishda, kishilarga munosa-batda halollik, toʻgʻrilik. ◆ Man kuchimni, terimni toʻkay, foydasini soyaparvar boy-lar koʻrsin, man ikki qoʻlimni burnimga ti-qib qolaveray! Qani insof! Oybek, „Tanlangan asarlar“ . ◆ ..keksa Hosimbekni kamarga joylab, oʻzi [Bobur] koʻpchilik navkarlar qatori yalanglikda, qor boʻroni tagida oʻltir-gani Sultonning insof va diyonat tuygʻusi-niuygʻota boshladi. "Tafakkur" .

Insof bermoq Insofga keltirmoq, in-sofli qilmoq. ◆ -Moʻmin amakimning gapi rost boʻlsa, [dadam aroqni] "xudo insof ber-gan kuni tashlaydi", — dedi Said. E. Rai-mov, Ajab qishloq. ◆ ..Yaxshiki, kaltaklama-di. Xudooʻzi insof berdi. P. Tursun Oʻqituv-chi . Insof bilan aytganda Narsa-hodisa. fikr va sh.k. ning chinligini, haqiqatga mosligini qayd etadi; toʻgʻrisi. ◆ Insof bilan aytganda, ishlar yomon emas. O. Yoqubov, „Er boshiga ish tushsa“ . ◆ Insof bilan aytganda, Yormat aka, bizga oʻxshash xizmatkorlar-ning shoʻri quridi. Oybek, „Tanlangan asarlar“ . Insof kirmoq Insof bilan, insof doirasida ish tutadigan boʻlmoq. ◆ Xayriyat, insof kirib qopti. S. Ahmad, „Ufq“ . Insof qilmoq Insof bilan ish tutmoq. -Sakson-ta qovunga-ya? Uch soʻm? — ◆ dehqon teskari bu-rildi. — Insof qiling, baqqol aka! Oybek, „Tanlangan asarlar“ . Insofga kelmoq Insof hissi yuzaga kelmoq, insofan ish tu-tishga oʻtmoq. ◆ Jonfigʻon oxiri insofga kelib, shu bu yil qishda non zavodiga ishga ki-ribdi. A. Qahhor, „Jonfigʻon“ . Insofdan emas Insof talablariga zidlikni bildiradi. ◆ Sizning otangiz sarboz emas, meʼmor, kishini qarigan chogʻlarida tashvishga solish insofdan emas. Mirmuhsin, „Meʼmor“ .

Antonimlari

ИНСОФ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

insof
1 справедливость;
2 честность; совестливость; ◆ ~ qilmoq устыдиться, усовеститься; ◆ ~ga kelmoq устыдиться, усовеститься; признать (чью-л.) справедливость.