ishqamoq
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
ish-qa-moq
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
ISHQA- ’bir narsani boshqa bir narsaga kuch bi-lan surka—’. Bu kremni botinkamga yaxshilab i sh h a-d i m. Bu soʻz qadimgi turkiy tildagi ’surt-’ maʼno — sini anglatgan ïsh- feʼlidan (ЭСТЯ, I, 667) ’takror’ maʼnosini ifodalovchi -qa qoʻshimchasi bilan eski oʻzbek tilida hosil qilingan; keyinchalik a unlisi ä unlisiga almashgan, ï unlisining qattiqlik belgisi yoʻqolgan: ïsh- + qa > ïshqa- > ishqä-.
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (I-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
ayn. ishqalamoq. ◆ Yormat se-vinganidan kaftini ishqab, kulib, tancha-dan bir kodam nariga choʻkka tushdi. Oybek, „Tanlangan asarlar“ .
- Burnini yerga ishqamoq q. yer.
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ИШҚАМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.