iztirob

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

iz-ti-rob

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

[a. ^,1 j U.^l — hayajon, gʻala-yon, betoqatlik; beqarorlik) Ruhan ezilish, siqilish holati; ruhiy azob. ◆ Ogʻir oʻylar iztirobidanmi, uyqusizlikdanmi lanj boʻlib turdim. S. Siyoyev, «Yorugʻlik» . ◆ Sen shu kunlarda juda qattiq alam, iztirobdasan, asabing buzuq. Shuhrat, «Shinelli yillar» . ◆ Uni tan-holik, gʻariblik, yoʻqsizlik iztirobi kemi-radi. Oybek, «Tanlangan asarlar» .

Iztirob chekmok, Ruhan azoblanmoq. ◆ Bu mudhish gaplarni eshitganlar battar iztirob chekar, gʻam-alam qalblarini mushukday tirnar edi. J. Sharipov, «Xorazm» . Iztirob-ga solmoq Qattiq hayajonga solmoq, ruhan ezmoq; betoqat qilmoq.

Antonimlari

ИЗТИРОБ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

iztirob
1 волнение, душевный трепет; душевные страдания; ◆ ~ chekmoq испытывать душевный трепет, волнение; испытывать душевные страдания;
2 беспокойство, тревога; ◆ chuqur ~ bilan с глубоким беспокойством; ◆ uning yuragi hozir ham ~da его сердце всё ещё в тревоге.