kazzob
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
kaz-zob
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
[a. — yolgʻonchi; soxta, al-
doqchi] 1 Yolgʻon soʻzlar soʻzlovchi, yolgʻonchi, aldoqchi. ◆ -Menuni doʻst deb yursam, ilonning yogʻini yalagan kazzob ekan, — dedi Ostona-qul. S. Abduqahhor, „Sanamay sakkiz dema“ . ◆ Zahroni tilga olishi bilan riyokor mutaval-lining xunuk koʻzlari, choʻqqi soqoli koʻziga koʻrinib ketdi: "Ha, kazzob.." — deb soʻkinib qoʻydi. M. Osim, Elchilar.
2 Shunday shaxsga nisbatan soʻkish, haqoratni bildiradi. ◆ Hoʻv, kazzob! Qarzing-ni uzmay, nerga borasan? S. Siyoyev, „Avaz“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
КАЗЗОБ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.