kegay

Vikilug‘atdan olingan

Oʻzbekcha (uz)
[tahrirlash]

Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]

ke-gay

Aytilishi[tahrirlash]

Etimologiyasi[tahrirlash]

Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]

Maʼnosi[tahrirlash]

Gʻildirakning toʻgʻini bilan gupchagini qoʻshib, tutib turuvchi tayoqsimon qismlardan biri. ◆ Arava ham koʻhna, yamoq-yasqoq, gʻildirak temiridan unda-munda par-cha-purcha qolgan; kegaylari shaloq. Oybek,
Tanlangan asarlar. ◆ Zumrad gʻildirak kegay-lariga oyoqlarini yengilgina qoʻyib, aravaga chiqdi. Oybek, „Ulugʻ yoʻl“ .


Sinonimlari[tahrirlash]

Antonimlari[tahrirlash]

КЕГАЙ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari[tahrirlash]

Ruscha ru

kegay
1 спица (колеса); ◆ Arava ham koʻhna, yamoq-yasqoq, gʻildirak ~lari shaloq (Ойбек, «Ќутлуѓ ќон») Арба старая, чиненая-перечиненая, спицы колёс разболтанные;
2 уст. радиус.