kelbatli
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
kel-bat-li
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
shv. Qomatli, bichimli. ◆ Avazxon bilan Hasanxon ham sher haybat-li, yoʻlbars kelbatli, qoplon yurakli, ars-lon bilakli yigitlar boʻldi. "Ravshan" . ◆ Uy oldida, oftobroʻyada, ellik yoshlardagi kelbatli, yalangbosh kishi oʻtiribdi. S. Siyoyev, „Yorugʻlik“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
КЕЛБАТЛИ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.