kelib-kelib

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

ke-lib--ke-lib

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

Odatda, oʻylanmagan, xayolga kelmagan va shu bilan birga maʼqul boʻlmagan ish-harakat, voqea, hodisa haqida ekanlikni qayd etadi; oxiri, nihoyat. Ke-lib-kelib toʻy kuni qor yogʻdi. m -Mana, be-kachim, — dedi kulib Toʻybeka. — ◆ Anovi kungi yosh mehmonni senga maqtasam, achchigʻlan-ding, ammo kelib-kelib bukun seni oʻshanga berdilar. A. Qodiriy, „Oʻtgan kunlar“ . (◆ Gʻofir:\ Men hali hasratimni, dardimni kelib-kelib sizlarga aytdimmi? Hamza, „Boy ila xizmatchi“ . ◆ Juman kutilmagan savoldan oʻzi-ni yoʻqotib qoʻydi. "Nega kelib-kelib menga tiqilinch qilyapti", degandek atrofdagilar-ga alanglab oldi.. A. Muxtor, „Tugʻilish“ .

Antonimlari

КЕЛИБ-КЕЛИБ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

kelib-kelib
впоследствии; наконец, под конец; ◆ ~ shu aqlni topdingmi?! ты додумался до этого в конце концов?!