keskir

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

kes-kir

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Yaxshi kesadigan, tigʻi oʻtkir. ◆ Sargʻish suyak sopli keskir pichoq uning koʻz oʻngidan oʻtdi. S. Anorboyev, „Oqsoy“ . ◆ Osting-da yuz alvon oʻynaydi oting, Belingda yarqi-rar keskir poʻlating. "Alpomish" .

2 koʻchma. Shu belgiga nisbatni bildiradi; oʻtkir. ◆ Utkir koʻzi mushtumzoʻrning bagʻ-rin sancharday, Keskir soʻzi sinfiy koʻrning qalbin yancharday. Mirtemir . ◆ Yigitlarning qarashi keskir, Qaytaradi qilich damin ham. M. Ali, „Gumbazdagi nur“ .

    joyini oʻzgartirish ning keskir

	birlik	koʻplik
Bosh kelishik	keskir	keskirlar
Qaratqich kelishigi	keskirning	keskirlarning
Joʻnalish kelishigi	keskirga	keskirlarga
Tushum kelishigi	keskirni	keskirlarni
O‘rin-payt kelishigi	keskirda	keskirlarda
Chiqish kelishigi	keskirdan	keskirlardan
Vosita kelishigi	keskirla	keskirlarla

Antonimlari

КЕСКИР. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Ot

keskir (koʻplik keskirlar)

Ruscha _ru

keskir
острый, режущий; ◆ ~ pichoq острый нож; ◆ ~ poʻlat острый булат, острая сабля.