koʻkimtir

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

koʻ-kim-tir

Etimologiyasi

1 Koʻk rangga yaqin, koʻkka moyil, koʻkish, och koʻk. Tursunoy

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

◆ Marjon, isirgʻa, uzuk taqishni birovlardan koʻrib havas qilar, lekin ingichka, koʻkimtir to-mirlari bilinib turgan boʻyni va qoʻllariga bu ziynatlar yarashib tushmas edi. A. Muxtor, «Opa-singillar» . ◆ Atrofdagi hovlilar-dan koʻtarilgan tutunlar koʻkimtir, mayin mavj bilan tiniq, sovuq havoda suzadi. Oybek, «Tanlangan asarlar» .

2 s. t. Yashil yoki zangor rangga yaqin, och yashil. ◆ Koʻkimtir shohi roʻmol. a U [Sa-limboy] koʻzlarini hovuzdagi turgʻun koʻkim-tir suvga tikib oʻyladi. Oybek, Tanlangan asarlar.

Antonimlari

КЎКИМТИР. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

koʻkimtir
1 синеватый; голубоватый; ◆ ~ tutun синеватый дым; ◆ ~ suv голубоватая вода;
2 зеленоватый;
3 серый, сероватый; ◆ ~ bulutlar серые облака, серые тучи;
4 сизый, сизоватый; ◆ ~ kaptar сизый голубь.