koʻkimtir
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
[tahrirlash]koʻ-kim-tir
Aytilishi
[tahrirlash]Etimologiyasi
[tahrirlash]1 Koʻk rangga yaqin, koʻkka moyil, koʻkish, och koʻk. Tursunoy
Maʼnoviy xususiyatlari
[tahrirlash]Maʼnosi
[tahrirlash]◆ Marjon, isirgʻa, uzuk taqishni birovlardan koʻrib havas qilar, lekin ingichka, koʻkimtir to-mirlari bilinib turgan boʻyni va qoʻllariga bu ziynatlar yarashib tushmas edi. A. Muxtor, „Opa-singillar“ . ◆ Atrofdagi hovlilar-dan koʻtarilgan tutunlar koʻkimtir, mayin mavj bilan tiniq, sovuq havoda suzadi. Oybek, „Tanlangan asarlar“ .
2 s. t. Yashil yoki zangor rangga yaqin, och yashil. ◆ Koʻkimtir shohi roʻmol. a U [Sa-limboy] koʻzlarini hovuzdagi turgʻun koʻkim-tir suvga tikib oʻyladi. Oybek, Tanlangan asarlar.
Sinonimlari
[tahrirlash]Antonimlari
[tahrirlash]КЎКИМТИР. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari
[tahrirlash]Ruscha ru
koʻkimtir
1 синеватый; голубоватый; ◆ ~ tutun синеватый дым; ◆ ~ suv голубоватая вода;
2 зеленоватый;
3 серый, сероватый; ◆ ~ bulutlar серые облака, серые тучи;
4 сизый, сизоватый; ◆ ~ kaptar сизый голубь.