koʻksov
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
koʻk-sov
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
- Oʻpkasi ishdan chiqqan, koʻp va qattiq yoʻtaladigan. ◆ Chang orasida bitta-yarimta koʻksov qoʻylarning yoʻtalgani eshi-tilar edi. Gʻ. Gʻulom, „Shum bola“ . ◆ Boʻrilar-ning etni jimirlashtiradigan ulishi, toʻngʻizlarning koʻksov yoʻtalishidek yoqimsiz tovushi.. bu tanho yoʻlchining yuragiga vahim sololmasdi. S. Ahmad, „Odamning izi“ . ◆ Til-moch papiros chekib, koʻksovlarday boʻgʻilib yoʻtaldi. Oybek, „Ulugʻ yoʻl“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
КЎКСОВ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.